19 Mayıs 2013 Pazar

Hasan Ocak'a -Erol Eren





Bulduk Bedenini                                                         (Hasan Ocak'a..)
                         Katillerini istiyoruz şimdi...

     Şehrin
           dışında
                   şehrin ötesindeki
                                      koruda
                         
                       bir
                          beden
                                 bulundu
                                     bize
                                             ait olan

               
                kolları
                    düşmüştü
                       düşmezken
                                ağıtları

                            cesedi
                                   bulundu
                                 orada
                                       ötelerde
                                                 bir yerde
                                              sürüdüler
                                       bedenini
                                                köylüler
                                   sen ağır ve yorgun
                                                  taşındın
               
                             bir
                               şeyler
                                     vardı
                                   ötelerde
                            ismini dahi bilmediğim
                                                 yerde
                                         bir şey vardı
                                         bize ait olan

           bize
                ait
                    olan
                          bir bayrak
                    ve o
                      bayrak
                            kafasında
                       taşıyıp da
                          gitti
                                 sonsuzluğa
                        taşıdı
                             aklının
                                    içerisinde
                                 taşıyıp da gitti
                                                    bizden bir şeyleri
         
                          küretaja
                              tabi
                                   tutuldu
                                          cenin
                                       serin
                                   sularda
                                         gömüldü dalgalara

            Oralarda
                       ötelerde
                              bizden
                                     biri
                                        gömüldü
                                                  kimsesizler
                                                              mezarına
       
                               "Kimsesiz"
                                        demişlerdi
                                                onun
                                                        için
                                                      kimsesiz
                                                  öylesi
                                          kimsesiz ki
                                                  bizler vardık buralarda
                                                             binler vardı sokaklarda
                                              kalbi
                                                  onun
                                                       için
                                             hıçkırıklı
                                         aramaklı
                                                    gözler
                                                          vardı
                                                 çatı üstü
                                                        işgallerde

 Şimdi
       vursam
             bu
               şair ayakları
                  sokaklara
                yağmur altında
                ve yağmur kirpiklerimde
Şimdi
      kudursam
                   karanlık
                            sokaklara
                         çeksem de kafayı
                    düşüp
                         kalsam
                                bir köşede
                            sızsam
                                    unutsam
                                    beynimdeki
                                    acı bağırtının
                                              kulaklarını

Şimdi
          saklasam
                        parka içindeki kendimi
                                                 sokaklara
                                       sokaklarda
                                                 duvarları
                                                              boyasam
                                     boyasam
                                                 tüm kenti
                                                               senin için
baştan
            aşağı
                      tepeden tırnağa
                                    boyasam da bu
                                                         şehri
                                                 bu şehrin duvarlarını
                                                                senin için

seni
        yazsam
                     duvarlara
                                   ve senin olan her şeyi
                      altına mührünü
                           bassam
                                       uğruna
                                                  gömüldüğün
                                                               kutsal emanetin
                                                         çıksam da
                                                               esaretin
                                                      sokaklarına
                                                              senin
                                                                  yüzünü boyasam...

Şimdi
       ayyaş
               mide yükleri
                        taşısam
                              içerimde
                               kronik
                   biyonik
                           bir
                             uşak
                                 bulsam da
                                              tepelesem
                                    tepelesem
                                              sana yakılmış
                                                           bir adak gibi

Şimdi
        sarsam
                    kendimi
                                 karanlığına
                                 gecenin
                                                  ve öfkeden
                                 kaybetsem
                                 kendimi
                           kaybedilmiş
                                        sen'ler gibi
  bu
     demir
            yığını
                  kütleler
                    içinde
                          kıvrılsam da
                            kalsam
                 ana
                        karnındaki
                         fetus gibi
                   tıraşlansam
                             iğreti kokulu odalarda
 bu
     mülkiyetin
            şerefsizliğini
                        tükürsem
                                  sokaklara
                         düşsem de
                                   koştursam
                                             mülkiyetsizliklere...
Sana ulaşsam
           kaybolmuş ocağım
sana ulaşsam
            özgür günlerim
sana ulaşsam
           güneşte şen bir gül
          güneş gibi kucaklasam sizleri
       kucaklasam da
           bağrıma bassam
     bassam da
                      bağırsam:
                       
                                Gün bizlerin
                  
                                Gün bizimkilerin!
  
                           


EROL EREN, Açlık ve Sevdadır Şiire Yazılan Parti Destanı

4 Mayıs 2013 Cumartesi

Biz üçyüz yurtseverdik

"merhaba canım
ben az konuşan çok yorulan biriyim
şarabı helvayla içmeyi severim
hiç namaz kılmadım şimdiye kadar
annemi ve allahı da çok severim
annem de allahı çok sever
biz bütün aile zaten biraz
allahı da kedileri de çok severiz

hayat trajik bir homoseksüeldir
bence bütün homoseksüeller adonistir biraz
çünki bütün sarhoşluklar biraz
freüdün alkolsüz sayıklamalarıdır

siz inanmayın bir gün değişir elbet
güneşe ve penise tapan rüzgârın yönü
çünki ben okumuştum muydu neydi
biryerlerde tanrılara kadın satıldığını

ah canım aristophones
barışı ve eşek arılarını hiç unutmuyorum
ölümü de bir giz gibi tutuyorum içimde
ölümü tanrıya saklıyorum

ve bir gün hiç anlamıyacaksınız
güneşe ve erkekliğe büyüyen vücudum
düşüvericek ellerinizden ellerinizden ve
bir gün elbette
zeki müreni seviceksiniz

(zeki müreni seviniz)"



Şair Arkadaş Zekai Özger, 25 yaşında, beyin kanaması sonucunda 5 Mayıs 1973'de öldü. Birkaç gün önce faşistler ve polislerce basılan Ankara SBF Yurdunda işkence görmüştü. "Adak" şiirinde anlattı yaşananları..
 
"
adak
/.../


2.
biz üçyüz yurtseverdik
üçyüz antlı yurt bekçisi
umutla beslerdik kanımızı
yediğimiz al alma
içtiğimiz nar suyu
her birimiz bir çiçek
büyütürdük, görevimizdi bu
sevgiyle sökerdik ayrıkotlarını toprağın
sevgiyle ayıklardık yaramaz kurtlarını
açsın diye en güzel çiçek

3.
biz üçyüz yurtseverdik
bir gün sularken çiçeklerimizi
üçbin kişilik düşman ordusu
ve onun paralı sivil askerleri
saldırdılar yurdumuza

birden bastırıldık
kötü bastırıldık
ikindi güneşi vururken yüreklerimize

ve onunla beslerken çiçeklerimizi
ama andımız vardı üçyüz çiçeğe
vermiyecektik onu açtıran toprağı
bu yurdu, büyütüp göverten gövdemizi

silahımız çiçeklerdi
cephanemiz yüreğimiz
sayımız azdı ama
korkumuz yoktu,

/.../
daha da vuruşurduk
daha kaç yüzyıl saat
ah aymaz gece, oynaş gece
iğrenç karanlığıyla gelince
yurdumuzun yarısı düşman eline geçti
üçyüz yurtsever yarısı düşman eline geçti

gözü dönmüş, kan tutmuş
çılgın güruh
kanlı düşman
öfkesini tutsak ettiklerinden alırken
direnmek onları feda etmek demekti

ah kalleş gece, kancık gece
sonunda teslim olduk işbirlikçi karanlığa

/.../
5.
bu vuruşmada ölü vermedik
ama ant içtik üçyüz yaralı
başlatmak için büyük savaşı
çoğaltıcaz üçyüzleri

açıncaya kadar en güzel çiçek "


Seni, Zeki Müren'i ve kedileri çok seviyoruz..

"aşkla sana
alnını
dağ ateşiyle ısıtan
yüzünü
kanla yıkayan dostum
senin
uyurken dudağında gülümseyen bordo gül
benim kalbimi harmanlayan isyan olsun
şimdi dingin gövdende
uğultuyla büyüyen sessizlik
birgün benim elimde
patlamaya sabırsız mavzer olsun

başını omzuma yasla
göğsümde taşıyayım seni
gövdem gövdene can olsun

söyle bana ey
ölümün açıklayıcı pervanesi
hangi yavru tek başına yiğittir
hangi yangın bir başına söndürülür
ah herkes susuyor
hiçkimse bilmiyor içimin yangınını
ah herkes mi susuyor
kalbimi kalbine bağladım dostum
ah herkes mi susuyor
kalbi kalbimize benzeyen dostlar
bir çarmıh gibi bırakıyorken kendini dünyaya
hayatın ateş renkli kelebekleri
bir bir tutuluyorken korkunç koleksiyonlar için
ah herkes mi susuyor

bağırsam içimdeki dehşeti
hırsım deler mi toprağı
beni
acısıyla onduran
dostumu
aşkla vurduran hayat
sana
yaşananla harlanan bağrımın sevdasını akıttım
dünyanın yeni baharına
çatlarken kadim güneş
bağrım delinirken fidanların kanıyla
anamın doğurgan karnıdır diye
sevgilimin sütlenecek göğsüdür diye
dostumun üretken gülüdür diye
sana bağlandım
sana sarıldım

beni umutsuz koma
tarihle avutma beni
çünki aşkla sınanmışım sana
sana yangınla, suyla, ateşle
ölümle, yaprakla, şiirle sınanmışım
ey yaşarken kanayan acı
şimşekli gök, tufan, kan fırtınası
uçurum kıyısında hızla büyüyen ot
yapraksız bir ölümün anısı için
körpecik kuzuların derisi için
beni tarihle avutma
umutsuz koma beni

akıtsam deliren sevdamı
köpürür mü hayatı besleyen su
ey benim
yedi başlı kartalım
her başını
bir dağ başlangıcında koyanım
senin
böyle diri bir akarsu gibi kıvrılan gövdendir
bizim aşkımızı solduranların korkusu
çünki elbette bir su
kendi akacağı toprağın sertliğini bilir
ve suyun gövdesiyle yırtılınca toprak
artık ırmak mı ne denir
işte devrim
ona benzer bir akışın hızına denir

yarın ne olur bilirim ben
bahar gelir, otlar büyür
ölüm de yapraklanır
bir dağ bulur uzun uzun bakarım
bir çam ağacı gölgesi
güzel kokular veren
bir damla güneş görünce
sana da gülümseyeceğim yarın

şimdi senin uzanıp yattığın otlarda
yarın yeni bir yeşillik büyüyecek"